حسین نظریان
استاد "حسین نظریان" متخلص به "غریب دلفانی" شاعر، نویسنده و مسئول انجمن ادبی ترکه میر دلفان، است.
ایشان دانش آموختهی زبان و ادبیات فارسی است، که در سال ۱۳۸۲ مجموعه شعر "نجوای غریب" از ایشان به چاپ رسیده است.
وی علاوه بر اشعار فارسی، بومی سرودههایی نیز به زبان شیرین لکی دارد و تاکنون بیش از ۲۵ مقالهی علمی پژوهشی و علمی ترویجی، در مجلات معتبر داخلی به چاپ رسانیده و در برخی از همایشهای ملی و استانی نیز شرکت داشته است.
در زیر به چند عنوان از مقالات ایشان اشاره میشود:
- مرثیهسرایی در شعر و ادب لکی (واکاوی ادبی، روانشناختی مفهوم سوگ در بین قوم لک)
- در چند و چون مصوتهای مرکب در زبان فارسی
- نقدی بر انتساب عقدهی حقارت به خاقانی
- بررسی مهارتهای زبانی دانشآموزان ابتدایی لرستان
- بررسی آرکیتایپها در شعر آی آدمهای نیما
- زیبایی شناسی در ادبیات و معماری
- آموزش زبان فارسی بر مبنای مکتب گشتالت
- تحلیل روانشناختی داستان پادشاه و کنیزک در مثنوی مولوی
- همه چیز درباره وابسته پیشین «همه»
- داستان درمانی در شعر مولانا
و...
▪نمونهی شعر فارسی:
(۱)
عاقبت این گریهها، بیسرپناهم میکنند
چشمهای مست تو، غرق گناهم میکنند
ای نرفته از کنارم، انتظارت میکِشم
بیتو یخ بسته دلم، غمها نگاهم میکنند
سردم از بیمهری خورشیدهایِ پشتِ سر
نابرادرها، که بیرحمانه چاهم میکنند
سر به روی سینهام بگذار، شاید بشنوی
نالههای سوت و کوری که تباهم میکنند
خونم از دستت سرازیر است و میدانم شبی
بوسههای آتشینت رو به راهم میکنند
خواب میدیدم که مشتی گندم پاییزهام
دستهایت، سبزهی اسفند ماهم میکنند
چشمهای میشیات، ای دختر لَک عاقبت
عاشق اسب و تفنک و شبکلاهم میکنند.
(۲)
کم، بی لکهام از نسل شیران لکستانم
هم آواز گرینم، هم نفس با آب کشکانم
پراکنده نژادی دارم از جنس شقایقها
اگر در خاک داغستان وگر در ملک ایرانم
لکم همزاد خورشیدم، سراسر عشق و امیدم
گریزان از سیهکاری، سراپا شور و ایمانم
ز غصه مور میآرم، به شادی هوره میخوانم
ز پشت پهلوانانم، سرود درد انسانم
ز نسل آرشم، شهنامه دارم، پور دستانم
لکم، من مرزدار خاک پاک کشورم هستم
به رنگ گرد قیقاژم، هیاهوی سوارانم
تفنگ ار ارث من باشد همیشه سبز میماند
لکم، پاکم، لطیفم، همنشین روح بارانم
لکی جغرافیای هیچ مرزی نیست میدانم
ولی هرجا لکی باشد، شود مرز لکستانم.
گردآوری و نگارش:
#زانا_کوردستانی
ایشان دانش آموختهی زبان و ادبیات فارسی است، که در سال ۱۳۸۲ مجموعه شعر "نجوای غریب" از ایشان به چاپ رسیده است.
وی علاوه بر اشعار فارسی، بومی سرودههایی نیز به زبان شیرین لکی دارد و تاکنون بیش از ۲۵ مقالهی علمی پژوهشی و علمی ترویجی، در مجلات معتبر داخلی به چاپ رسانیده و در برخی از همایشهای ملی و استانی نیز شرکت داشته است.
در زیر به چند عنوان از مقالات ایشان اشاره میشود:
- مرثیهسرایی در شعر و ادب لکی (واکاوی ادبی، روانشناختی مفهوم سوگ در بین قوم لک)
- در چند و چون مصوتهای مرکب در زبان فارسی
- نقدی بر انتساب عقدهی حقارت به خاقانی
- بررسی مهارتهای زبانی دانشآموزان ابتدایی لرستان
- بررسی آرکیتایپها در شعر آی آدمهای نیما
- زیبایی شناسی در ادبیات و معماری
- آموزش زبان فارسی بر مبنای مکتب گشتالت
- تحلیل روانشناختی داستان پادشاه و کنیزک در مثنوی مولوی
- همه چیز درباره وابسته پیشین «همه»
- داستان درمانی در شعر مولانا
و...
▪نمونهی شعر فارسی:
(۱)
عاقبت این گریهها، بیسرپناهم میکنند
چشمهای مست تو، غرق گناهم میکنند
ای نرفته از کنارم، انتظارت میکِشم
بیتو یخ بسته دلم، غمها نگاهم میکنند
سردم از بیمهری خورشیدهایِ پشتِ سر
نابرادرها، که بیرحمانه چاهم میکنند
سر به روی سینهام بگذار، شاید بشنوی
نالههای سوت و کوری که تباهم میکنند
خونم از دستت سرازیر است و میدانم شبی
بوسههای آتشینت رو به راهم میکنند
خواب میدیدم که مشتی گندم پاییزهام
دستهایت، سبزهی اسفند ماهم میکنند
چشمهای میشیات، ای دختر لَک عاقبت
عاشق اسب و تفنک و شبکلاهم میکنند.
(۲)
کم، بی لکهام از نسل شیران لکستانم
هم آواز گرینم، هم نفس با آب کشکانم
پراکنده نژادی دارم از جنس شقایقها
اگر در خاک داغستان وگر در ملک ایرانم
لکم همزاد خورشیدم، سراسر عشق و امیدم
گریزان از سیهکاری، سراپا شور و ایمانم
ز غصه مور میآرم، به شادی هوره میخوانم
ز پشت پهلوانانم، سرود درد انسانم
ز نسل آرشم، شهنامه دارم، پور دستانم
لکم، من مرزدار خاک پاک کشورم هستم
به رنگ گرد قیقاژم، هیاهوی سوارانم
تفنگ ار ارث من باشد همیشه سبز میماند
لکم، پاکم، لطیفم، همنشین روح بارانم
لکی جغرافیای هیچ مرزی نیست میدانم
ولی هرجا لکی باشد، شود مرز لکستانم.
گردآوری و نگارش:
#زانا_کوردستانی
- ۲.۳k
- ۲۲ فروردین ۱۴۰۲
دیدگاه ها (۱)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط